آموزشگاه موسیقی فاگوتسازشناسیداربوکا (تمپو)
داربوکا (تمپو)
داربوکا
یکی از انواع سازهای پوستصدای یک طرفه، با بدنهای به شکل گابلت یا جام است که به طوره ویژه در مصر، خاورمیانه، شمال آفریقا و جنوب آسیا و اروپای شرقی استفاده میشود. داربوکا در خانواده گابلت دارمها قرار دارد.
پوست صداها گروهي از سازها هستند كه در آنها صدا از طريق ارتعاش پوست حاصل ميشود. پوستصداها را میتوان در یک تقسیمبندی به دو گروه کلی تقسیم کرد: پوستصداهای دو طرفه مثل انواع دهل و طبلها و پوستصداهای یک طرفه كه يك طرف باز و يك طرف بستهاند. يك طرف بازها، بدنهاي استوانهاي يا شبه استوانهاي دارند كه بر روي يك دهانة آن پوست كشيده ميشود و داربوکا جزء همین دسته است. موادی که به طور سنتی برای ساخت بدنه داربوکا مورد استفاده قرار میگیرد سفال و سرامیک و گهگاه فلز است و پوست روی سر ساز معمولا از جنس پوست بز است، اما داربوکاهای مدرن به طور معمول بدنهای فلزی دارند که سر آنها با پوستهای مصنوعی پوشیده شده است.
داربوکاچیست؟
داربوکا یک ساز کوبهای پوستی با بدنه جامیشکل است که با دست نواخته میشود. صدای آن تیز، شفاف و ریتمیک است و پایهٔ اصلی ریتم در موسیقی عربی، ترکی و بالکانی محسوب میشود.
تاریخچهٔ داربوکا
قدمت: بیش از ۲۰۰۰ سال
ریشهها:
مصر، بینالنهرین، ایران، آناتولی
در دوران باستان از سفال ساخته میشد
امروزه در موسیقی:
عربی
ترکی
یونانی
بالکان
موسیقی تلفیقی و پاپ
نامهای مختلف
داربوکا (رایج جهانی)
تمپو (ترکیه)
طبله عربی
دربکه
گابلت درام (انگلیسی)
انواع داربوکا
1. داربوکای سفالی
صدای گرم و عمیق
حساس به رطوبت
سنتی و اصیل
2. داربوکای فلزی (آلومینیوم یا برنج)
صدای شفاف و بلند
مقاوم
مناسب اجرای صحنه
3. داربوکای فایبرگلاس
سبک
صدای متعادل
مناسب مبتدیها
پوست داربوکا
طبیعی (ماهی یا بز)
مصنوعی (سنتتیک)
پوست مصنوعی:
پایدار
کوک آسانتر
رایجتر امروزی
شیوهٔ نوازندگی
داربوکا با هر دو دست نواخته میشود.
ضربههای اصلی:
دُم (Dum) → صدای بم (وسط پوست)
تَک (Tak) → صدای زیر (کنارهٔ پوست)
کا (Ka) → ضربهٔ تیز با دست مخالف
سِلَپ (Slap) → ضربهٔ پرقدرت
رول (Roll) → ریز سریع
ریتمهای معروف داربوکا
مقسوم (۴/۴)
بلدی
سعیدی
مالفوف (۲/۴)
وحده
چفتتِتلی (ترکی
تاریخچه
ریشه واژه عربی مصری داربوکا احتمالا به واژه درب به معنی ضربه زدن بر میگردد. این ساز از هزاران سال پیش در فرهنگهای منطقه بینالنهرین و مصر باستان استفاده میشده است. شواهدی مربوط به وجود گابلت درامها از حدود ۱۱۰۰ پیش از میلاد مسیح در مناطق بابل و سومر باستان به دست آمده است. در برخی مناطق آسیایی، داربوکاهایی در اندازه بزرگ دیده میشود که هنگام نواختن روی زمین گذاشته میشوند و در مراسم مذهبی در معابد استفاده میشوند.
